เป็นเวลา 7 วันแล้วที่ “บุ้ง เนติพร เสน่ห์สังคม” สมาชิกกลุ่มทะลุวังเสียชีวิตลงในเงื้อมมือของกรมราชทัณฑ์ ภายใต้การกำกับของกระทรวงยุติธรรม ซึ่งมี พ.ต.อ.ทวี สอดส่อง เป็นรัฐมนตรีว่าการ และยังไม่พบการรับผิดชอบใด ๆ จากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมถึงตัวรัฐมนตรีเองด้วย
พ.ต.อ.ทวี สอดส่อง เคยดำรงตำแหน่งอธิบดี DSI, รองปลัดกระทรวงยุติธรรม, เลขาธิการ ศอ.บต. ก่อนจะตัดสินใจร่วมงานกับพรรคประชาชาติกับวันมูหะมัดนอร์ มะทาในการเลือกตั้ง 2562 และ 2566
ในปลายยุคสมัยของ คสช. ชื่อของทวีปรากฏว่าเป็นผู้สนับสนุนฝ่ายประชาธิปไตย และสนับสนุนการเรียกร้องสิทธิมนุษยชนเสมอมา แม้แต่ในช่วงการชุมนุมของกลุ่มเยาวชนเมื่อปี 2563 ทวีก็เป็นผู้หนึ่งที่สนับสนุนให้เกิดการฟังเสียงเรียกร้องของประชาชน รวมทั้งการเรียกร้องความยุติธรรมให้คดีการเมืองมาโดยตลอด จนกระทั่งการเลือกตั้ง 2566 ผ่านพ้น พรรคก้าวไกลชนะการเลือกตั้ง มีพรรคฝ่ายค้านเดิมร่วมสนับสนุน แต่ก็ไม่สามารถตั้งรัฐบาลได้ด้วยพิษร้ายจากรัฐธรรมนูญ 2560 ที่ผ่านมาทาง สว. พรรคเพื่อไทยจึงตั้งรัฐบาลผสมข้ามขั้วกับพรรคที่สนับสนุนคณะรัฐประหารขึ้นเป็นรัฐบาลสำเร็จ ซึ่งพรรคประชาชาติที่มีทวีเป็นกำลังสำคัญก็ได้เข้าร่วมกับรัฐบาลพรรคเพื่อไทยในครั้งนี้ด้วย โดยทวีได้ตำแหน่งในคณะรัฐมนตรี เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม
แม้จะเกิดการข้ามขั้วไปจัดตั้งกับพรรคที่สนับสนุนการรัฐประหาร แต่ชื่อของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมอย่างทวี สอดส่อง ก็ยังพอทำให้ผู้เรียกร้องประชาธิปไตยมีความหวังว่าผู้ต้องขังในคดีการเมืองซึ่งอยู่ภายใต้การดูแลของกระทรวงยุติธรรมนั้น จะได้รับการปฏิบัติอย่างเคารพสิทธิเต็มที่ แต่กลับพบว่ามีนักโทษเพียงรายเดียวเท่านั้นที่ได้รับการดูแลเอาใจใส่อย่างมากถึงมากที่สุด ในขณะที่คุณภาพชีวิตของนักโทษการเมืองที่เหลือติดลบอยู่ในเรือนจำ บ้างถูกนักโทษด้วยกันทำร้าย บ้างถูกเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์เลือกปฏิบัติ บางคนเลือกต่อสู้ด้วยการวางเดิมพันสุดท้ายที่มีคือชีวิตของตนเอง
บุ้ง เนติพร คือหนึ่งในผู้ต้องขังทางการเมืองที่เลือกจะอดอาหารประท้วงความอยุติธรรมที่เกิดขึ้น เพื่อชี้ให้เห็นว่าในประเทศนี้ยังมีคนติดคุกเพราะการแสดงออกไม่ตรงตามที่ผู้มีอำนาจต้องการ
ชื่อ “เนติพร” มีความหมายถึง ความดี ความเจริญ ความสงบสุขอันบังเกิดจากกฎหมาย กลับถูกกฎหมายลิดรอนสิทธิ จากพร กลายเป็นพิษ และสุดท้ายต้องจบชีวิตในมือของหน่วยงานที่ชื่อว่า “ราชทัณฑ์” ซึ่งคำนี้คงไม่ต้องแปลความหมาย
จาก “เนติพร” สู่ “ราชทัณฑ์” ความยุติธรรมยังไม่บังเกิด คนรับผิดชอบยังไม่แสดงตน ความเชื่อมั่นความศรัทธาที่มีต่อรัฐมนตรียุติธรรมกำลังแตกสลายลงตามความอยุติธรรมที่บังเกิดขึ้น ถึงเวลาแล้วหรือยังที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมต้องยุติบทบาทตัวเองด้วยการลาออก รับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นภายใต้ความรับผิดชอบของตนเอง ? คำถามนี้เป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ แต่ต้องการจิตสำนึกที่คนคนหนึ่งจะสามารถมีได้
